Jeśli mówimy o nauce z całą pewnością nie możemy zapomnieć o genetyce oraz zasługach jakie Mendel wniósł dla jej rozwoju. Mendel przyszedł na świat 22 lipca 1822 roku. Odbył on dwa lata studiów w Instytucie Filozoficznym, który mieścił się w Ołomuńcu. Następnie podjął decyzję o wstąpieniu do zakonu augustianów, który miał swoją siedzibę w Brnie. Ciekawostką jest fakt, że kiedy w roku 1850 postanowił przystąpić do egzaminów nauczycielskich nie udało mu się zdać biologii. Nie zamknęło mu to jednak drogi do odegrania wielkiej roli w rozwoju genetyki. Opat zdecydował bowiem o tym, że Mendel zacznie uczęszczać na Uniwersytet Wiedeński. To właśnie tam zajął się zgłębianiem tajników fizyki, chemii, matematyki, zoologii oraz botaniki. Swoje słynne eksperymenty z grochem zaczął prowadzić w roku 1856. jako ich miejsce wybrał ogródek, który znajdował się przy klasztorze. Tym, co było jego wielkim sukcesem był fakt, że w kolejnych pokoleniach grochu obserwował nawet najmniejszą indywidualną cechę. Do swoich obserwacji Mendel wybierał groch, który cechował się trwałymi cechami. Następnie krzyżował ze sobą dwie odmiany i stwierdzał, że w nowym pokoleniu obecna była jedynie jedna cecha. To właśnie Mendel wprowadził rozróżnienie na cechę dominującą oraz recesywną. Swoje obserwacje Mendel zebrał na papierze a następnie zdecydował się przesłać je do Karla Wilhelma von Nageli. Niestety botanik ten dość mocno skrytykował Mendla.
Menu
