Wielką postacią świata nauki jest Arystoteles, grecki filozof, żyjący w latach 384 – 322 przed naszą erą. Arystoteles urodził się w Stagirze. W wieku 17 lat rozpoczął studia w Akademii Platońskiej. Spędził w niej 20 lat, opuścił Akademię po śmierci Platona w roku 347 p. n. e. Najbliższe 5 lat spędził w Azji Mniejszej i na wyspie Lesbos, był także nauczycielem syna Filipa Macedońskiego, znanego później jako Aleksander Wielki. Do Aten Arystoteles wrócił w 335 roku p. n. e. Założył w nich własną szkołę filozoficzną, którą nazywano Liceum. Arystoteles położył podwaliny pod niemal wszystkie dyscypliny naukowe. Stworzył logikę formalną, położył podwaliny pod estetykę i przyrodę, stworzył podwaliny psychologii, astronomii i etyki. Był także historykiem ustrojów politycznych. Swoje poglądy filozoficzne wyłożył w dwóch dziełach: „Metafizyce” i „Fizyce”. Swoje poglądy na temat funkcjonowania państwa przedstawił w dziele „Polityka”. Jego zdaniem najlepszym ustrojem jest monarchia lub rządy arystokracji. Jego zdaniem władzę w państwie powinna sprawować klasa średnia. Poglądy Arystotelesa na temat państwa cieszyły się dużym uznaniem w okresie średniowiecza. Z jego dorobku korzystał święty Tomasz z Akwinu. Arystoteles prowadził także badania z zakresu fizjologii i anatomii zwierząt. Opracował metody ich klasyfikacji. Korzystano z nich aż do czasów Linneusza. Swoje poglądy na ten temat zawarł w dziele „Historia zwierząt”.
Menu
